Siamees

De Siamees is een van de oudste rassen van huiskatten en heeft een geschiedenis die net zo lang en kleurrijk is als de kat zelf. De Siamees is ook (misschien wel) het meest herkenbare ras ter wereld. Volgens rapporten zijn deze slanke katten met de schitterende blauwe ogen en uitgesproken persoonlijkheid ontstaan ​​in Siam (nu Thailand), waar ze in paleizen en tempels woonden. Ze werden al generaties lang gekoesterd als metgezellen van koninklijke en religieuze leiders en dienden als bewakers van kostbare documenten en kostbaarheden in de boeddhistische tempels.

Van deze heilige katten werd gedacht dat ze onderweg naar het hiernamaals getransmigreerde zielen erven. Vroege legendes over de Siamezen zijn er in overvloed, inclusief fantasievolle verhalen die de eigenschappen van de kat verklaren. Een dergelijk verhaal vertelt hoe een Siamese tempelkat, belast met het bewaken van een waardevolle vaas, zijn staart om de vaas krulde en er zo intens naar staarde dat zijn ogen permanent gekruist werden. Een ander verhaal vertelt over Siamezen die zijn aangesteld om kostbare ringen te bewaken; de katten hielden de ringen om hun staart en knikken ontwikkelden zich om te voorkomen dat de ringen eraf gleden.

The Cat-Book Poems, een manuscript van verzen en schilderijen geschreven in de stad Ayutthaya, Siam, ergens tussen 1350 CE toen het koninkrijk werd gesticht en 1767 CE toen de stad werd vernietigd door indringers, tonen duidelijk katten met slanke lichamen en benen en lichtgekleurde jassen met donkere kleuren op de oren, gezichten, staarten en voeten. Wanneer het boek is geschreven, kan niet nauwkeuriger worden bepaald, aangezien deze manuscripten handgeschreven waren op palmblad of perkament. Toen een manuscript te oud werd, werd het nauwgezet met de hand gekopieerd toen het origineel en de daaropvolgende kopieën te oud en kwetsbaar werden om bruikbaar te zijn. Dit maakt het moeilijk om te daten. Toch is het waarschijnlijk het oudste document over bestaande katten.

Omdat de Siamees in zijn geboorteland zo gewaardeerd werd, werden de katten zelden aan buitenstaanders gegeven. Het is echter duidelijk dat tegen de jaren 1800 de Siamees naar Engeland was geëxporteerd. Siamese katten werden in 1871 tentoongesteld tijdens de eerste kattenshow in moderne stijl in The Crystal Palace in Sydenham, Londen. Tijdens het evenement beschreef een journalist van die tijd het ras minachtend als ‘een onnatuurlijke, nachtmerrie-achtige kat’. Ondanks deze slechte pers werd de Siamees snel populair bij Britse liefhebbers. In die tijd stonden de Siamezen bekend om hun gekruiste ogen en geknikte staarten; dit werden pas later conformatiefouten. De eerste Britse standaard, geschreven in 1892 en herschreven in 1902, beschreef de Siamees als een “opvallend ogende kat van gemiddelde grootte, als ze zwaar was, zonder massa te vertonen,

Siamezen moeten gewend zijn geraakt aan chique woningen uit haar jaren met royalty; de eerste Siamees die naar Noord-Amerika werd geïmporteerd, woonde in het Witte Huis. Dit goed gedocumenteerde verslag vond plaats in november 1878, toen David B. Sickels, een Amerikaanse diplomaat gestationeerd op het consulaat in Bangkok, een Siamese kat naar first lady Lucy Hayes stuurde. In een brief die kan worden bekeken in de archieven van Paper Trail van het Rutherford B. Hayes Presidential Center, schreef Sickels: ‘Ik heb de vrijheid genomen om u een van de mooiste exemplaren van Siamese katten te sturen die ik heb kunnen verkrijgen in dit land. . . Ik heb vernomen dat dit de eerste poging is die ooit is gedaan om een ​​Siamese kat naar Amerika te sturen. ‘

Tegen het begin van de twintigste eeuw verschenen Siamese katten in Noord-Amerikaanse kattenshows. Het ras klauwde snel naar de top van de krabpaal van de kattenliefhebber en tegenwoordig is het een van de meest populaire kortharige rassen in Noord-Amerika. Vanwege zijn populariteit is het ras gebruikt in de matrix van veel moderne kattenrassen, waaronder de rassen Ocicat, Himalayan, Burmese, Tonkinese en Oriental, zoals de Oriental Shorthair, Oriental Longhair en de Balinese.

Hoewel de Extreme Siamees de voorkeur geniet in de showring, heeft de Oude Siamees (bekend als de Thai in TICA en enkele van de Europese verenigingen; zie profiel op pagina 270) een enthousiaste aanhang van fokkers en liefhebbers die de voorkeur geven aan dit gematigde type Siamees. In sommige verenigingen staat de Thai synoniem voor “Old-Style Siamees”; CFF accepteert de Old-Style Siamese voor kampioenschappen, en UFO accepteert de Old-Style Siamese, de Old-Style Balinese en de Old-Style Colorpoint voor kampioenschappen. Andere liefhebbers verwijzen naar dit type met de term “Applehead”, die informeler en informeler is. Deze liefhebbers geloven dat de rondere, zwaardere carrosserievorm van de Old-Style dichter bij het oorspronkelijke type ligt dat bestond voordat de mens selectief begon te fokken voor een slanke carrosserievorm en een langwerpig hoofdtype. Extreme fokkers daarentegen, zijn van mening dat de extreme carrosseriestijl de originele look is, die in de eerste jaren door dubieuze kruisen werd vervalst. Ze zijn toegewijd aan het behoud van de natuurlijke, strakke elegantie van de Extreme Siamees.

Extreme en oude Siamezen liefhebbers blijven elkaar sissen over het verschil in stijl, en het is moeilijk te zeggen wie gelijk heeft. De illustraties van de Siamees in de kattenboekgedichten tonen katten met lange, slanke benen en staarten; het lichaamstype kan echter worden geïnterpreteerd als extreem of oud, afhankelijk van iemands standpunt. Beide partijen zijn het echter over één ding eens: Siamezen zijn geweldige metgezellen.

Als je op zoek bent naar een kat met persoonlijkheid, een ondeugende aard en een aanleg voor conversatie, dan passen zowel de Extreme als de Old-Style perfect bij je. Als je op zoek bent naar succes in de showring, is de Extreme favoriet in veel verenigingen.