De Ocicat kat is een middelgrote tot grote, goed gevlekte agouti-kat van een matig type. Dit ras vertoont het uiterlijk van een atletisch dier: goed gespierd en stevig, gracieus en lenig, maar met een vol lichaam en borst. Deze krachtige, atletische, maar toch sierlijke gevlekte kat staat vooral bekend om zijn “wilde” uiterlijk.
Inhoudsopgave
Persoonlijkheid
Ocicat katten zien er misschien uit alsof ze aan de wilde kant lopen, maar ze zijn aanhankelijk, aanpasbaar, nieuwsgierig en speels en hebben een sterke toewijding aan hun menselijke metgezellen. De zeer intelligente, actieve en sociale Ocicat katten leren snel op hun naam te reageren en kunnen verschillende trucs leren, waaronder op commando komen. Bedelen om voedsel is een andere truc die Ocicat katten onder de knie heeft met heel weinig aanwijzingen.
De Ocicat-persoonlijkheid is actief, aanhankelijk en zeer sociaal en aanpasbaar. Ocicat katten hebben de neiging zich met slechts één persoon te verbinden en geven de voorkeur aan het gezelschap van die persoon boven alle anderen, hoewel ze vriendelijk en aanhankelijk zijn voor anderen in het huishouden. Ze kunnen goed overweg met andere dieren en mensen en waarderen een gezelschapsdier om hen gezelschap te houden als ze voor langere tijd alleen worden gelaten.
Net als hun Abessijnse voorouders, houden Ocicats ervan om gedurfde tapdansen uit te voeren bovenop je boekenkasten voor je plezier. Ze zijn een actief ras en hebben veel ruimte en veel speelgoed en omleidingen nodig om ze bezig te houden. Net als hun Siamese voorouders zijn Ocicats vocaal, maar niet irritant. Ze willen je vertellen over hun dag wanneer je ‘s avonds thuiskomt, maar ze zullen je niet met elk detail vervelen. Bovendien missen hun stemmen de Siamese rasp die sommige mensen vervelend vinden. Omdat ze echter een vocaal ras zijn, zijn ze zeer afgestemd op de toon van de stem, en harde verbale berisping kan hun gevoelige gevoelens schaden of zelfs het vertrouwen schaden dat ze in hun favoriete mensen hebben gesteld.
Geschiedenis
Dalai Dotson, een Abessijns-Siamees mengsel, wordt beschouwd als de eerste van het Ocicat-ras. De naam Ocicat is ontstaan omdat deze kat doet denken aan de gevlekte wilde kat genaamd de ocelot. 1966, CFA accepteerde de Ocicat voor registratiestatus en Dalai Dotson werd geregistreerd bij CFA. In de notulen van de jaarlijkse CFA-bijeenkomst waarin de Ocicat werd erkend voor registratie, werd het ras ten onrechte beschreven als een mix tussen de Abessijn en de Amerikaanse korthaar. Toen de fout onder hun aandacht werd gebracht, werd Siamees aan de formulering toegevoegd zonder Amerikaanse korthaar van de lijst te verwijderen. Deze fout bleek een gelukkig ongeluk voor de Ocicat; de invloed van de Amerikaanse korthaar voegde ook grootte en spiermassa toe aan een ras dat oorspronkelijk leek op de lenige Abessijn en de slanke Siamees.
In de jaren tachtig deed het woord de ronde over de schoonheid en persoonlijkheid van het ras, en veel meer mensen werden lid van de Ocicat-fanclub. In mei 1986 bereikte de Ocicat de voorlopige status van CFA en slechts een jaar later werd de status van kampioen verleend. Ook in 1987 werd TICA kampioen. Tegenwoordig erkennen alle Noord-Amerikaanse kattenverenigingen de Ocicat voor kampioenschappen. Het ras is aan populariteit gewonnen en heeft een sterke aanhang.
Lichaam
Solide, hard, tamelijk langwerpig met diepte en volheid maar nooit grof. De Ocicat is een middelgrote tot grote kat met een aanzienlijke bot- en spierontwikkeling, maar toch met een atletisch uiterlijk, en moet een verrassend gewicht hebben voor de grootte. Er is vaak enige borstdiepte met licht gewelfde ribben, de rug is vlak tot iets hoger aan de achterkant en de flank redelijk vlak. Veel Ocicats zijn atletisch, krachtig en lenig. Opgemerkt moet worden dat vrouwtjes over het algemeen kleiner zijn dan mannen.
Hoofd
De schedel is een gemodificeerde wig die een lichte kromming vertoont van snuit tot wang, met een zichtbare, maar zachte stijging van de neusrug naar de wenkbrauw. De snuit is breed en goed gedefinieerd met een suggestie van haaksheid en in profiel een goede lengte. De kin is sterk en de kaak is stevig met een goede beet. De gematigde snorhaar snuif is niet te ernstig. Het hoofd wordt sierlijk gedragen op een gebogen nek. Er wordt rekening gehouden met kaken bij volwassen mannen.
Oren
Waakzaam, matig groot en ingesteld om de bovenste, buitenste afmetingen van het hoofd in een hoek te plaatsen. Als er een denkbeeldige horizontale lijn over het voorhoofd wordt getrokken, staan de oren meestal in een hoek van 45 graden, dat wil zeggen niet te hoog en niet te laag. Oorknobbels die zich verticaal uitstrekken vanaf de uiteinden van de oren komen soms voor.
Ogen
Groot, amandelvormig en lichtjes naar boven gericht naar de oren met meer dan de lengte van een oog tussen de ogen. Ocicats zijn er in alle kleuren behalve blauw. Er is geen overeenkomst tussen oogkleur en vachtkleur.
Poten
Benen moeten van goede substantie zijn en goed gespierd, middellang, krachtig en in goede verhouding tot het lichaam. De voeten zijn ovaal en compact met vijf tenen vooraan en vier achteraan, met de maat in verhouding tot de benen.
Staart
Vrij lang, medium smal met slechts een lichte tapsheid en met een donkere punt.
Vacht
Textuur kort, glad en satijnachtig met een glanzende glans. Strak, dicht bij elkaar liggend en strak, maar toch lang genoeg om de nodige kleurbanden op te vangen. Geen suggestie van wolligheid. Alle haren behalve de punt van de staart zijn gestreept. Binnen de markeringen worden haren getipt met een donkerdere kleur, terwijl haren in de grondkleur worden getipt met een lichtere kleur.
Kleur
Kleur is meestal helder en aangenaam. De lichtste kleur wordt meestal gevonden op het gezicht rond de ogen en op de kin en onderkaak. De donkerste kleur bevindt zich op het puntje van de staart. onderscheidende markeringen zijn duidelijk te zien vanuit elke oriëntatie. Degenen op het gezicht, de benen en de staart kunnen donkerder zijn dan die op de romp. De grondkleur kan donkerder zijn op het zadel en lichter aan de onderkant, kin en onderkaak. De bepalende factor bij het beantwoorden van alle vragen over de juiste kleur van een Ocicat is de kleur van de staartpunt.