Het algehele uiterlijk moet zijn dat van een middelgrote, compacte, gespierde kat. De Cymric kat heeft een ronde kop met een stevige snuit en prominente wangen, korte voorpoten, hoogte van de achterhand, grote flank diepte en een korte rug, die een soepele, doorlopende boog vormt van de schouders naar de ronde staart. De Manx en Cymric zijn in wezen in alle opzichten hetzelfde, de Cymric heeft een langere vacht. De Cymric heeft een halflange tot halflange vacht met een zijdezachte textuur, die varieert met de vachtkleur. Broeken, plukjes haar tussen de tenen en volledige beharing in de oren onderscheiden de Cymric.
Inhoudsopgave
Persoonlijkheid
De persoonlijkheid van de Cymric kat heeft een sterke aanhang gewonnen. Cymric katten zijn intelligente, vrolijke katten en ze kunnen goed overweg met andere huisdieren, waaronder honden. Cymric katten staan vooral bekend om hun loyaliteit aan hun mensen en brengen graag quality time met hen door. Terwijl katten gaan, kunnen ze gemakkelijk trucs leren. Ondanks hun speelse karakter zijn ze zachtaardig en niet-agressief. Hun speelse maar toch handelbare karakter maken de Cymric een goede keuze voor gezinnen met kinderen. Cymric katten zijn krachtige jumpers en als ze voldoende gemotiveerd zijn, zullen ze de veiligste plank kunnen doorbreken. Ze zijn ook gefascineerd door water, zolang je ze niet in de vervelende dingen dompelt. Misschien komt deze fascinatie voort uit het ontstaan van een klein stukje land eromheen.
Geschiedenis
Aangenomen door onderzoekers dat ze door menselijke kolonisten en ontdekkingsreizigers op het eiland Man zijn geïntroduceerd, bestaat de Manx daar al vele eeuwen. Het eiland, gelegen in de Ierse Zee tussen Engeland en Ierland, heeft geen inheemse kattensoort en er bestaan verschillende theorieën over de introductie van huiskatten. Gespecificeerde bronnen zijn onder meer aankomst met de Spaanse Armada, Fenicische handelaars of Viking-kolonisten die het eiland Man koloniseerden. Er zijn gegevens gevonden die de kat beschrijven als een mutatie bij de huiskatten van het eiland, in plaats van als een kat die arriveerde met zijn staart al afwezig. In dit geval wordt het gebrek aan staart bepaald door een dominant gen, in tegenstelling tot de meeste andere rassen met korte staarten. Dit geeft aan dat de Manx en de Cymric (KIM-ric) niet verwant zijn aan rassen, zoals de Japanse Bobtail wiens staarten worden geregeerd door recessieve genen. Manx-katten worden ook vermeld in vroege Amerikaanse kattenregistratierecords.
De Cymric bestaat blijkbaar al zo lang als de Manx zelf. Hoewel de Cymric al in 1963 in ACA werd getoond, begon het ras pas halverwege de jaren zeventig echt van de grond te komen. Voor het eerst getoond onder de naam Langharige Manx, werd de naam gedurende deze periode veranderd in Cymric. Het woord is de Welshe naam voor Wales en werd gekozen door pionier Cymric-fokkers Blair Wright en Leslie Falteisek. In 1976 was CCA de eerste die de Cymric accepteerde voor de status van kampioen; het heeft nu het volledige kampioenschap in de meeste verenigingen. CFF is de enige vereniging die de Cymric niet accepteert; de reden dat ze dit niet hebben gedaan, is dat geen enkele groep liefhebbers campagne heeft gevoerd voor acceptatie. In mei 1994 CFA veranderde de naam van Cymric in Longhair Manx; beide haarlengtes delen een enkele ras standaard. Omdat alleen haarlengte de twee rassen scheidt, voerden CFA-fokkers campagne om de Cymric als onderdeel van het Manx-ras te beschouwen. Langharige kittens van Manx-ouders (mogelijk als beide ouders het recessieve gen voor lang haar dragen) kunnen als Cymrics worden geregistreerd in alle verenigingen behalve CFF. Dit elimineert de eerdere statusproblemen met “gesplitste nesten” waarin beide haarlengtes aanwezig zijn. De Cymric en de Manx zijn twee van de meest uitdagende om te fokken vanwege het Manx-gen. Cymrische embryo’s die homozygoot zijn (het Manx-gen erven van beide ouders) sterven in de baarmoeder. Homozygote kittens bestaan uit ongeveer een vierde van de verwekte kittens; daarom zijn Cymric-nesten meestal klein (zie Manx-profiel, pagina 187).
Lichaam
Compact; evenwichtig; stevig gespierd; middelgroot; stevige botstructuur; brede borst; korte rug die een gladde, doorlopende boog vormt van schouders tot staart; stuit extreem breed en rond.
Hoofd
Afgerond en iets langer dan breed. Middelgroot. Wangen zijn prominente en studwangen bij de volwassen studkat. Kin sterk. Snuit iets langer dan breed met duidelijke snuitbreuk. Ronde snorhaarkussentjes. In profiel zachte neusdip met een matig afgerond voorhoofd. Hals kort en dik.
OREN
Vrij breed aan de basis, taps toelopend naar ronde punt. Middelgroot, ver uit elkaar geplaatst; van achteren gezien lijken ze op de wip van een wieg. Haar kan in de Cymric worden getuft met volledig meubilair.
Ogen
Afgerond en groot gehoekt, iets hoger aan de buitenrand van het oog. Kleur komt overeen met vachtkleur, maar mag alleen in overweging worden genomen als alle andere punten gelijk zijn.
Poten
Benen stevig uitbenen en goed gespierd. Voorbenen korter dan achterbenen. Achterbenen met stevige spieren, van achteren gezien recht. Voeten ronde vorm van gemiddelde grootte. Suggestie van teenbosjes in de Cymric.
Staart
Lijkt staartloos.
Vacht
Medium dubbele vacht. Zijdeachtige textuur. Textuur kan variëren met de vachtkleur. De vacht moet door de open bovenvacht en dikke dichte ondervacht een goed opgevulde kwaliteit hebben. Seizoensgebonden veranderingen in vachtlengte en textuur zijn toegestaan.
Kleur
Elke kleur of patroon.